"BAYAN NG KANOHA" - MAIKLING KWNETO

 

“Bayan ng Kanoha”

 

Dalawang magkaibigan na pinagtagpo ng tadhana, magkaibang lahi at itinakdang magkaaway simula una hanggang dulo sa katapusan ng mundo. Ang hinahangad ng dalawang lahi ay kapayapaan kung kaninong lahi ang mamumuno at pagsasamahin sa isang bayan.

Sa isang nagtataasang puno may isang batang nangunguha ng santol ipangalan natin siyang madra. si madra ay galing sa bayan ng konucha, apat silang magkakapatid at siya ang panganay na anak, ngunit sa kasamaang palad nasawi ang kanyang dalawang kapatid sa dahil sa digmaang naganap. ang kanyang ama naman ang nagsisilbing hari sa kanilang bayan ang nagging dahilan kung bakit nasama sa gulo ang dalawang niyang anak.

Mahilig si madra pumunta sa nagtataasang puno ng santol dahil dito niya pinapasyal yung kanyang mga kapatid. Hanggang sa isang araw maynaabotan siyang isang batang umiiyak sa ilalim ng punong santol. Ipangalan natin siyang hashimanra. Si hashimanra, tulad din ni madra na siya ang panganay sa kanilang magkakapataid at ang kanyang ama ang nagsisilbing hari din sa kanilang lugar (sanja).

Ang dalawang bayan ng kunocha at sanja ang sinasabing itinakdang magkakaaway dahil ang layunin nila ang makuha ang kapayapaan kung kaninong bayan ang mamumuno.

Naabotan ni madra si hashimanra na umiiyak. Agad itong pinuntahan ni madra upang kausapin si hashimanra. Sa kabilang dako I kwenento si hashimanra ang kanyang nararamdam. Ang puno’t dulo pala ng mga pangyayare kung bakit umiiyak si hashimara kasi ang kayang paboritong bunso na kapatid ay nasawi sa digmaan.

Malaki ang galit ni hashimanra sa kanyang ama dahil pitong gulang palang ang bunso niyang kapatid ay sinali ito sa digmaan. Ngunit walang nagawa si hashimanra kundi sundin ang inuutus ng kanyang ama.

Si madra at si hashimanra ay nagkakilala dahil pariho sila ng pinagdadaan. Ngunit sa kabila ng kanilang pag-uusap tungkol sa buhay ay hindi nila pwedi ibahagi kung saang bayan sila nakatira. Dahil ang unang tugon sa kanilang bayan ay “Wag ibahagi kung saang bayan ka nakatira”. Dahil magdudulot ito ng kasawian.

Habang tumatagal si madra at hashimanra ay lagi pumunta sa nagtataasang puno ng santol. Dito sila lagi nagkakaroon ng Bonding sa isa’t isa hanggang sa tumagal nagging magkatalik silang magkaibigan.

At dahil nga ang dalawang ito ay anak ng dalawang hari sa kanilang bayan. Hindi malayo na silang dalawang may tinatagong kapangyarihan na ipinamana sa kanilang magulang.

Si madra at si hashimara ay napag-usapan nila ang tungkol sa kapayapaan ng kanilang bayan (ngunit hindi nila alam na ang kanilang bayan pala ang immortal magkaaway). Napag-usapan nila kung paano magkakaroon ng kapayapaan ang kanilang bayan, yung walang masasawi na buhay at ang tanging layunin lamang ang mabuhay ng puno ng kapayapaan at pagmamahalan.

nag plano ang dalawa kung sakaling pariho silang lumakas at magamit ang kanilang mga kapangyarihan ay bubuo sila ng isang bayang mapayapa at ipinangalanan nilang “bayan ng kanoha”.

Sakabila ng lahat ng mga pagpaplano ang dalawa ay naginsayo ng mabuti upang lumakas at lumabas ang kanilang tunay na kapangyarihan. Gumagamit sila ng mga iba’t ibang Teknik sa pagiinsayo nang sagayon ay makatulong ito sa kanilang pagpapalakas.

Umabot ng dalawang taon ang kanilang pagiinsayo hanggang sa namaster nila ang kanilang tunay na kapangyarihan. Si madra ay may kapangyarihang kontrolin ang mga bagay bagay sa kanyang mga nakapaligid, at si hashimanra naman kayang Mabasa ang utak ng tao. Malaya din nilang nakikita (vision) kung anong nagaganap sa isang lugar. May kapangyarihan din silang gumamit ng Apoy, Tubig, Kidlat, Buhangin, Bato, at hangin.

Ngunit sa kabila ng lahat ng kanilang pag-iinsayo. Sila pala’y nasundan ng kanilang grupo at dito nalaman ng dalawa ang kanilang lahi pala ang immortal na magkaaway. Nalaman ni madra na ang pumatay pala sa kanyang dalawang kapatid ay ang lahi ni hashimanra, at ang pumatay naman sa kapatid ni hashimanra ay lahi din pala ni madra.

Dito napagtanto ni madra na walang silbi ang kanilang pagpaplano dahil  immortal na magkaaway ang kanilang lahi. Ngunit naniniwala parin si hashimanra na mapagtatagumpayan nila ito dahil naabot na nila ang kanilang pangarap na magamit ang kanilang tunay na kapangyarihan.

Ilang araw na ang nakalipas ang dalawang magkaibigan ay hindi na nagkikita pa. ngunit patuloy parin ang pagpunta ni hashimanra sa nagtataasang puno ng santol. Alam kasi ni hashimanra na magtatagumpay sila dahil kasinglakas na nila ang kanilang ama.

Hanggang sa umabot ang isang araw, nagsisimula nanaman ang digmaan ng dalawang lahi. Sumali si madra at si hashimanra sa digmaan upang protektahan ang kanikanilang bayan. Marami ang nasawi, maraming duguan, maraming pamilya ang Nawala. Hanggang ang dalawa ay nagharap, walang tigil ang pagmamakaawa ni hashimanra kay madra na itigil na ang digmaan. Ngunit Malaki parin ang galit ni madra sa bayan na tinitirahan ni hashimanra (sanju) dahil sa pagpaslang nito sa kanyang dalawang kapatid. Ngunit pariho lang sila ng nararamdaman dahil ang paborito din niyang kapatid ang pumaslang sa lahi ni madra (konucha). Sa kabila ng lahat nagpatuloy parin ang labanan hanggang sa nagkasakitan ang dalawang magkaibigan. Pariho nilang nilabas ang kanilang tunay na kapangyarihan hanggang sa muntik na masira ang buong lupain dahil sa lakas na ipinamalas ng dalawa. Umabot ng dalawang oras ang paglalabanan ni hashimanra at madra. At iisa sa kanilang ang nagwagi sa labanan, natalo ni hashimanra si madra. Ngunit hindi niya ito pinatay si madra dahil gusto ni hashimanra na ipagpatuloy ang kanilang plano hanngang sa mabuo ang kanilang ipinangalanang “Bayan ng kanoha”

Ilang araw ang nakalipas pagkatapos ng labanan, nagwagi ang dalawang bayan ng “sanju” at “konucha”. Walang talo dahil ang dalawang immortal na magkaaway ay pinagsama sa iisang bayan upang magkaisa at dito nagsimula ang kapayapaan ng bawat isa, walang kaguluhan, walang panggapan kundi totoo ang pagmamahalan ng bawat isa.

Nabuo ang bayan ng “Kanoha” dahil kay madra at hashimanra. Napagtanto si madra nagawing hari si hashimanra para mamuno sa kanilang bayan na nabuo. Masyang nagtatapos ang kwentong ito dahil napagtagumpayan ng dalawa ang kanilang mithiin na bumuo ng mapayapang bayan.